IK in Tokio!

Tokio, wat heb je mij een positieve energie en inspiratie gegeven! Ondanks een enorme jetlag liep ik zes dagen met een grote glimlach op mijn gezicht door jouw straten! Wat is er veel te ontdekken en te beleven!

Wat kreeg ik een warm gevoel van de beleefde en nette mensen die jouw wijken vullen; van de Japanse taaltekens die als kunstwerkjes jouw gevels verfraaien en van de onverwachte kawaii (schattige) toevoegingen op elke straathoek!

Tokio, een stad vol verrassingen en contrasten. Het ene moment sta je tussen honderden mensen op het drukste kruispunt ter wereld, het volgende moment alleen op een Japanse begraafplaats.

Een modern gebouw staat pal naast een traditionele tempel. Een automaat met verkoelende drankjes naast de voordeur van een huis.

Ik deel mijn ontdekkingen graag op mijn inspiratieblog, om het bijzondere gevoel dat Tokio mij geeft, vast te leggen en te kunnen herbeleven! En om anderen te enthousiasmeren!

Mijn eerste middag in Tokio dwaalde ik door Akihabara, ook wel de 'game' wijk genoemd. In de zijstraatjes tussen de manga winkels en game arcades werd ik kinderlijk enthousiast van de driedubbele rijen Gachapon! (draaiautomaten voor kleine figuren of speeltjes)

Om de animatie gekte even te ontvluchten, bezocht ik hier ook een mooie shrine en een rustgevende tempel. Honderden houten plaquettes met wensen trokken mijn aandacht. Hopelijk komen ze allemaal uit!

De mini cheese tart van Pablo is het proeven waard! De smaak en textuur zijn erg lekker en vooral de liefde en aandacht waarmee elk taartje wordt ingepakt, is mij bij gebleven... Zo bijzonder!

De tweede dag verkende ik 'Yanesen', het oude Tokyo: rustige, smalle straatjes met lage bebouwing, kleine winkeltjes en kleine tempeltjes. Op een verstopte begraafplaats met opeengepakte graven vallen de verticale houten stokken met Japanse tekens op: hierop staan wensen voor de overledenen geschreven.

Een bezoek aan het Asakura Museum of Sculpture was bijzonder! Nadat ik mijn schoenen uit had gedaan, mocht ik deze museumwoning betreden. De ruimtes zijn gesitueerd rond een Japanse binnentuin die voor een groen en rustgevend uitzicht zorgt en een mooi contrast vormt met de rechtlijnigheid van de tatami architectuur. Zittend op een mat bij een geopend schuifraam, kon ik de ruimtelijke opzet van deze woning erg waarderen.

Aangezien ik dol ben op kleine kopjes en schaaltjes mocht een bezoekje aan Kappabashi Street niet ontbreken. Typisch Tokio: een gebouw met theekop-balkons markeert het begin van deze straat.

In de buurt van de Senso-Ji tempel bezocht ik deze derde dag het kleine maar interessante Amuse museum. De tentoonstellingen zijn mooi vorm gegeven (de BORO tentoonstelling is echt een aanrader!) en vanaf het dak van het museum heb je een prachtig uitzicht op de bedrijvigheid rondom Senso-Ji.

's Middags ging ik in de wijk Ginza op zoek naar de Nakagin Capsule tower: een gebouw uit 1972 dat is opgebouwd uit betonnen capsules die er eventueel afgehaald kunnen worden. Het gebouw is amper bewoond en een beetje in verval geraakt, maar gelukkig zijn er initiatieven die proberen te voorkomen dat dit iconische gebouw gesloopt wordt. In ieder geval een bijzonder gebouw om te zien: zo moet de toekomst er in 1972 uitgezien hebben!

Op dag vier bracht ik een bezoek aan het Nezu Museum (ontworpen door Kengo Kuma) in Omotesando. Een ingetogen gebouw waar binnen en buiten prachtig in elkaar over lopen.

In Harajuku ontdekte ik in kledingwinkel 'Opening Ceremony' een prachtig grafisch vorm gegeven trappenhuis en dronk ik een cappuccino met 3D Pikachu van melkschuim (zooo kawaii...) bij Reissue coffee bar.

Aan het einde van de middag bewonderde ik een traditioneel houten theehuis in de inner gardens bij de Meji shrine. Jammer genoeg kun je niet naar binnen maar ik vond het toch de moeite waard om te zien! Ik hou van de ingetogen vormen, lijnen en materialen van deze traditionele bouwstijl.

In Shibuya verbleef ik 3 nachten in het Mustard Hotel. Het tot de verbeelding sprekende interieur is simpel maar opvallend en versterkt de smalle en gebogen lijnen van de architectuur van het gebouw.

Vanuit het hotel loop je via een mooi vormgegeven park zo naar de zuid entree van Shibuya station. Een prettige wandeling!

Het Mustard Hotel ligt vlak bij Daikanyama, een relaxte wijk met kleine eettentjes en boetiekjes. Ik bezocht er op dag 5 het Kyu Asakura House waar ik (wederom op mijn sokken) de traditionele Japanse architectuur van dit huis bewonderde. De prachtige met de hand beschilderde schuifpanelen die de ruimtes onderling verbinden zijn indrukwekkend.

In Tokio zie je dus veel bizarre gebouwen en gevels. Van een gebouw in de vorm van een robot tot een gevel die opgebouwd is uit alleen maar driehoekige spiegels. (wat een gaaf effect heeft trouwens!)

Maar het zijn vooral de bijzondere en verrassende details die mij opvallen en inspireren, zoals een klein schilderij tussen de tegels op een kolom. Of de ronde, in hoogte verspringende zitelementen rond de bomen bij Senso-Ji. Zulke eenvoudige en doordachte ruimtelijke elementen maken de leefomgeving naar mijn idee net iets mooier!

Tokio, je hebt mijn honger naar avontuur en inspiratie geweldig gestild! Graag tot ziens!

#inspiratie #reizen #Tokio #IKinspireert